3 april 2012 - In reorganisatieprocessen ligt de focus tijdens de onderhandelingen met vakbonden te veel op geld – in de vorm van ontslagvergoedingen. Dat is niet goed voor de werknemers die ontslagen worden en de ‘achterblijvers’, en evenmin voor de organisatie zelf.

De aandacht zou veel meer moeten uitgaan naar nieuwe kansen: het vinden van een andere baan voor de ontslagen werknemers, en het zo snel mogelijk weer optimaal presteren van de andere werknemers in de vernieuwde organisatie. Dat stelt reorganisatie- en beloningsdeskundige Ian Lendering van AWVN in een beschouwing die is verschenen op de website van de werkgeversvereniging. 

Meer reorganisaties
AWVN, bij veel reorganisaties in de marktsector betrokken, constateert dat het aantal reorganisaties als gevolg van de economische recessie sterk toeneemt. In de sociale plannen die bij die reorganisaties worden overeengekomen, wordt onder druk van de vakbonden veel nadruk gelegd op ontslagvergoedingen en de hoogte daarvan. Lendering constateert dat die focus op geld ten koste gaat van het zoeken van en bemiddeling naar nieuw werk. Hierbij is het belang van de ontslagen werknemers, voor wie het perspectief op een nieuwe baan allengs kleiner wordt, niet gebaat. 

Duurzame inzetbaarheid
AWVN is in Nederland een van de grote pleitbezorgers van duurzame inzetbaarheid. Volgens de werkgeversvereniging moet met het oog op toekomstige krapte van de arbeidsmarkt veel energie en geld worden gestoken in bijvoorbeeld (brede) opleiding en ontwikkeling van werknemers. Dat biedt alle partijen nieuwe kansen: werkgevers kunnen sneller en makkelijker de organisatie aanpassen als de situatie daarom vraagt, werknemers kunnen makkelijker een nieuwe baan vinden als de oude baan vervalt of niet meer past (bij hun ambities, talenten of fysieke gesteldheid) en vacatures op de arbeidsmarkt zijn makkelijker in te vullen. Thuiszitten met een gouden handdruk, zonder werk of uitzicht op werk past niet in die opvatting.

Doorsturen  |  Reageer  |  Nieuwsbrief