Werkgevers willen crisisaanpak óók via cao’s

1 februari 2013 - Het cao-overleg van het komende jaar moet nadrukkelijk in het teken staan van het beperken van de gevolgen van de crisis. Aan de ene kant betekent dat aandacht voor versterking van de concurrentiepositie van bedrijven, aan de andere kant voor het beperken van koopkrachtverlies van werknemers.

Dat schrijft werkgeversvereniging AWVN in zijn nota voor het cao-overleg van het komende jaar. De arbeidsvoorwaardennota geeft aanwijzingen voor de cao-onderhandelaars van de werkgevers. AWVN is de belangrijkste adviseur van werkgevers op het vlak van arbeidsvoorwaarden en betrokken bij meer dan 500 cao’s. De werkgeversvereniging bespreekt het cao-beleid voor het komende jaar op 5 februari met zijn achterban tijdens een werkgeverscongres in Nijkerk. 

Nieuwe cao's
In 2013 lopen 450 cao’s af. Daarnaast moeten nog eens 150 cao’s uit 2012 worden vernieuwd. In de onderhandelingen over al die cao’s gaat het volgens AWVN niet meer over het verdelen van de toenemende welvaart, over loonsverhogingen die de koopkracht verbeterden, over korter werken en extra voorzieningen. AWVN: "Die tijd is voor een langere periode voorbij: van een rimpelloze vijver zijn we terecht gekomen in een onstuimige oceaan van onzekerheid. Binnen ondernemingen gaat het arbeidsvoorwaardenoverleg de komende jaren over minder, over flexibeler en over langer werken." 

Keuzebudget
De werkgeversvereniging benadrukt dat het omgaan met de crisis en de effecten daarvan een gedeelde verantwoordelijkheid is van werkgevers én werknemers. AWVN bepleit in dat verband onder andere meer keuzebudgetten in cao’s. "Door keuzemogelijkheden in arbeidsvoorwaarden krijgen werknemers meer zeggenschap over hun eigen koopkracht. Willen ze die vergroten, dan leveren ze vrije dagen in en ontvangen ze meer geld." 
Een andere mogelijkheid om de koopkracht van medewerkers zoveel mogelijk te behouden, is volgens de werkgevers om al bestaande arbeidsvoorwaardelijke ruimte anders aan te wenden. "In essentie komt het erop neer dat werkgevers en werknemers in bedrijven in een open dialoog inventariseren welke al bestaande, vaak in tijd uitgedrukte arbeidsvoorwaarden omgezet kunnen worden in geld. Een dergelijke maatregel kan twee doelen dienen: de structurele loonontwikkeling voor bedrijven blijft behapbaar en koopkrachtverlies voor medewerkers wordt voorkomen of tot een minimum beperkt."

Doorsturen  |  Reageer  |  Nieuwsbrief