Zakendoen met Rusland is niet zonder risico

20 mei 2011 - In 2010 is de Nederlandse export naar Rusland gestegen met 30 procent. Het grootste land ter wereld is daarmee, na China, een van de belangrijkste groeimarkten. Zakendoen met klanten in Rusland vertoont niet alleen bijzondere kenmerken, maar gaat bovendien gepaard met risico's waar exporteurs terdege rekening mee moeten houden.

Atradius heeft een tienpuntenplan opgesteld als hulpmiddel voor bedrijven die willen zakendoen met Rusland. In dit tienpuntenplan staat een beknopt overzicht van de aandachtspunten om het handelsverkeer met dit complexe land in goede banen te leiden. "Telkens opnieuw stellen we vast hoe moeilijk het tal van bedrijven valt om zaken te doen met Rusland," zegt Michael Karrenberg, Risk Services Director bij Atradius voor Duitsland, Midden- en Oost-Europa (inclusief Rusland). "Toch onderscheiden handelsbetrekkingen met Rusland zich niet wezenlijk van handelsrelaties met andere exportmarkten. Wel is het zaak zich rekenschap te geven van een aantal belangrijke verschilpunten." 

Gebruik arbitrageclausule
Gebruik een goede arbitrageclausule, zo luidt een van de tien aanbevelingen. Reden hiervoor is dat Rusland nog verdragen moet ondertekenen betreffende de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van vonnissen en gerechtelijke beslissingen die reiken tot in de westerse landen. Gerechtelijke stappen blijven bijgevolg meestal zonder uitwerking voor beide partijen en kunnen tijdverlies betekenen. Daarom hebben exporteurs er alle belang bij een arbitrageclausule in hun overeenkomst op te nemen. Arbitragebedingen worden doorgaans wel erkend door Russische rechtbanken. 

Vermijd complexe invoerregelingen
In het tienpuntenplan wordt ook gepleit voor meer eenvoud en duidelijkheid in handelstransacties met Rusland. De afgelopen decennia worden steeds vaker complexe handelsstructuren gebruikt, vooral in de voedingsindustrie en de elektronicasector. Bedrijven proberen namelijk de impact van Russische douanerechten en invoerbelastingen te verminderen. Dat gaat vaak gepaard met het opzetten van een of meer offshoreconstructies, doorgaans in Cyprus, leveringen aan magazijnen buiten Rusland, invoer via speciaal daartoe in Rusland opgerichte vennootschappen (zogenoemde special purpose vehicles, SPVs) en betaling van facturen door andere offshore-entiteiten.
De laatste tijd hebben de Russische autoriteiten de controles op deze invoerregelingen aangescherpt. Daarbij worden de ingevoerde producten vaak verbeurdverklaard, zodat de aan de Nederlandse leverancier verschuldigde bedragen onbetaald blijven. In bepaalde gevallen werd niet alleen tegen de importerende entiteit, maar ook tegen de buitenlandse verkoper een onderzoek ingesteld wegens medeplichtigheid aan belastingontduiking door de importeur. "Leveranciers die geen geldige economische motieven kunnen opgeven voor de inzet van offshore-entiteiten zouden directe levering en betaling moeten bedingen", verklaart Torsten Syrbe bij Clifford Chance CIS in Moskou, die heeft meegewerkt aan het tienpuntenplan. 

Weet met wie u omgaat voordat u levert
De complexe structuren van Russische ondernemingen tonen duidelijk aan hoe moeilijk het is om kredietbeoordelingen te maken. "Het is niet ongebruikelijk dat wij drie verschillende balansen krijgen van één en dezelfde entiteit," zegt Karrenberg van Atradius. "De enige manier om zeker te stellen dat een bedrijf voldoende financiële draagkracht heeft is er een kijkje te gaan nemen." Voor de individuele Nederlandse exporteur is het vrijwel onbegonnen werk om in zijn eentje een reëel beeld te krijgen van zijn Russische zakenpartner, niet in het minst gelet op de omvang van deze markt. Rusland is ruim 400 keer groter dan Nederland. 

Het volledige tienpuntenplan is te downloaden op de site van Atradius. 

Doorsturen  |  Reageer  |  Nieuwsbrief