Transportsector blijkt gigantische vervuiler

5 oktober 2011 - Maar liefst twintig procent van de broeikasgasuitstoot wordt veroorzaakt door het vervoer van goederen via weg, rail, water en lucht. Beleid om hier iets tegen te doen is er niet of nauwelijks. Actie is dan ook geboden, want het ziet er naar uit dat de omvang van het mondiale goederenvervoer tot 2050 verdubbelt.

Zonder ingrijpende maatregelen neemt de sector tegen die tijd de helft van de wereld CO2-uitstoot voor haar rekening. 

Vergeten sector
De ernst van de problematiek vormt voor de VVM, netwerk van milieuprofessionals, aanleiding om in een extra dikke Dossier-special van haar tijdschrift MILIEU diepgaand in te gaan op de problematiek. Hieruit blijkt dat de transportsector een min of meer vergeten sector is geweest in het milieubeleid: beleid om de vervuiling terug te dringen staat in de kinderschoenen. Opmerkelijk is verder dat schonere technologie zich veel minder snel heeft ontwikkeld dan in het personenvervoer. Met name in de scheepvaart worden nog relatief slechte motoren gebruikt, die draaien op zeer vervuilende brandstof. Deze motoren hebben gemiddeld bovendien een lange levensduur. 

Schoner transportsysteem
Lichtpuntje is dat zowel binnen de sector als bij de overheid beweging zichtbaar is om te komen tot een schoner transportsysteem. Zo zijn er plannen om het aantal voertuigbewegingen te verminderen door vrachtwagens en treinen voller te beladen en transportstromen beter op elkaar af te stemmen. Om echt vooruitgang te boeken zijn echter ingrijpender maatregelen nodig, zoals doorberekening van de emissiekosten in de vrachtprijs. Maar gezien het internationale karakter van een groot deel van het goederenvervoer is dit lastig. Het instellen van bijvoorbeeld een CO2-heffing mondt al snel uit in een stroperig proces dat de mondiale handelsverhouding ernstig kan verstoren. 

Meerdere routes
Uit de Dossier-special blijkt dat een aantal routes tegelijk moeten worden bewandeld om tot substantiële terugdringen van de vervuiling te komen, waaronder regulering, werken aan gedragsverandering als beprijzen. Daarbij moeten bedrijfsleven, wetenschap en overheid de handen ineenslaan en komen tot een internationale krachtenbundeling om de schadelijke effecten te verminderen.

Doorsturen  |  Reageer  |  Nieuwsbrief