Wij zien ook zeker dat een goede begeleiding leidt tot een betere kans op financiering en dus de continuiteit van een onderneming.

deze tips zijn terecht

Interessante les. Men moet wel oppassen dat anderen de ''gebruikte truukjes'' niet herkennen en er dwars doorheenkijken. Dat overkomt mij nogal eens. Vooral als mensen gaan ''spiegelen''.

Het succes van premieanalyse is aanleiding voor een nieuw project...... Ik vraag me af of ADP ook deze keer weer de onderzoeken laat uitvoeren door Aon. Immers de zgn premieanalyse werd niet door ADP zelf maar door Aon uitgevoerd. Bijzonder dat Aon als verzekeringsmakeaar klaarblijkelijk meer kennnis in huis heeft dan de specialisten van ADP. Niet echt objectief dit artikel. Enerzijds laat men slechts een partij aan het woord, terwijl er veel kleinere, partijen zijn die zich bezighouden met deze dienstverlening. Anderzijds wordt er met geen woord gerept over de privacygevoelligheid in deze. Immers uit dergelijke onderzoeken komen de medewerkers met een vlekje uit het niets boven water. Bovendien dient de onderzoekende partij inzage te verkrijgen in de personeelsdossiers, waar de medewerkers zelf mede-eigenaar van zijn. Vraag me hardop af, in het kader van de privacy, of een werkgever de OR en het personeel op de hoogte brengt van het feit dat een derden (ADP), of in dit geval mogelijk zelfs een vierden(Aon), in de personeelsdossiers gaat lopen spitten. Waarom ADP zich nu pas meldt als speler op deze nichemarkt is mij een raadsel en over het no cure, no pay tarief wil men niets kwijt. Niet echt transparant en helder, zowel de dienstverlening als het artikel........

Social media is wel degelijk een goede manier om te zien wat klanten vinden van uw bedrijf. Voornamelijk reviews en berichten op Twitter en Facebook kan in kaart brengen hoe de klant denkt. Dit kan erg nuttig zijn wanneer er ontevredenheid heerst onder de klanten. Bij het bedrijf zelf zal misschien niet snel geklaagd worden maar online durft men wel eerlijk zijn mening te geven. Online reviews hebben hogere waarden dan reclamens van de bedrijven zelf. Op Avans Hogeschool te 's-Hertogenbosch word over dit topic op 24 mei een groot evenement georganiseerd.

Het blijft vreemd dat de reacties in de retail toch anders doen vermoeden dan wat hier wordt beweerd.
Vele retailers in de non food en fashion zien nog maar een zeer beperkte verbetering en de verwachting is dat dit voor 2011 niet sterk zal verbeteren.
De consument houdt de hand op de knip mede door extra hoge uitgave aan bijv. brandstof en de onzekerheid op financieel gebied zoals de hypotheek verstrekking en de mogelijkheden tot het verkrijgen van krediet.

Jammer, dat de oorzaak van de klachten niet verder in percentages zijn vermeld.

Waar ligt het aan de webwinkelier en waar kan hij nauwelijks invloed op uitoefenen.

Ja, de keurmerken is echt een probleem.
Het schijnt zeer lonend te zijn om zo iets op te zetten. Zag laatst een webwinkel die bij vier keurmerken was aangesloten. het wordt tijd dat het kaf van het koren wordt gescheiden.

Aardige tips, niet wereldschokkend. Extra tip: let op complementariteit van nieuwe mensen op het bestaande team. Anders geformuleerd: diversiteit draagt onder meer bij aan creativiteit, innovatie en rendement (gebleken uit meerdere onderzoeken). Daarbij is het belangrijk dat diversiteit niet leidt tot miscommunicatie van welke aard dan ook. Minimaal moet sprake zijn van de bereidheid om zorgvuldig met elkaar te willen communiceren (respect, luisteren, doorvragen bij onduidelijkheid, enz.).
Complementariteit kan ook een rol spelen naar de toekomstige ontwikkeling van bedrijf/organisatie: hebben we in huis wat nodig is voor komende tijden? Wellicht geheel andere competenties, persoonlijkheden, e.d.

leuke test, waarheidsgetrouw ook denk ik.

Inspanning door de huisarts en bedrijfsarts om ziekte en uitval te
voorkomen kan alleen slagen met medewerking van de betrokken werknemer(ster)/ patiënt.
1. De huisarts kan niets doen voor de patiënt bij zijn / haar werkgever.
2. De huisarts verzoekt de patiënt(accoord verklaring)de bedrijfsarts te vragen contact op te nemen met de huisarts aangaande werknemer(ster)c.q. patiënt.
3. De bedrijfsarts werkt hier niet aan mee en adviseert de werknemer(ster)c.q. patiënt om contact op te nemen met zijn / haar werkgever (HRM).
4. Bij ''good-will'' van HRM kan deze de bedrijfsarts raadplegen en mogelijk zal er aandacht komen voor de werknemer(ster)c.q. patiënt.
5. De werknemer(ster)c.q. patiënt zit vermoeid en teleurgesteld te wachten op de dingen die komen gaan (als de patiënt daar nog behoefte aan heeft).
Moraal: hoe houdt ik mijn werknemer(ster) fris en spontaan aan boord bij deze vorm van communicatie en willekeur en hoe krijg ik rendement van mijn inspanning en investering als werkgever?
De samenwerking tussen huisarts, bedrijfsarts en werkgever ligt ten grondslag bij de werknemer(ster) c.q. patiënt.
Conclusie: de werknemer(ster)is en blijft de speelbal waar alles om draait en zal de bal uiteindelijk niet eerder spelen dan uiterst noodzakelijk!
Risico en gevolg: langdurige of gehele uitval. Het wordt inderdaad hoog tijd dat er iets wijzigt voor de huidigen!

Ik vind dit echt zo onjuist. De universiteit kan studenten juist zoveel perspectief bieden. Er zijn zoveel goede, enthousiaste en inspirerende professoren die studenten een referentiekader kunnen bieden. Een universitaire studie is een basis waar je de rest van je leven wat aan hebt. Natuurlijk zijn er mensen die meer praktisch zijn en die niet binnen een universiteit passen maar laten we alsjeblieft niet zeggen dat de universiteit studenten geen kansen biedt zich naast de studie te ontwikkelen! Universiteiten creëren talenten en bieden een basiskennis (bijvoorbeeld zoiets simpels dat je ontmoedigd met een D schrijft in plaats van met een t Nikki).

Vind ik ook. De universiteit in Nederland werkt studenten tegen. Daarnaast heerst er onder nederlandse studenten ook een sfeer van 'blink maar niet te veel uit'. Zo wordt er aan twee kanten talent ontmoedigt om goede dingen te doen.