Marianne Sturman

Marianne Sturman is eigenaar van Moneypenny en Cloudworkers, uitzendorganisaties gebaseerd op Het Nieuwe Werken. Cloudworkers werkt met studenten met nauwelijks tot geen relevante werkervaring en Moneypenny uitsluitend met ervaren professionals.

marianne.sturman@moneypenny.nl

Het halen van een wit voetje. Vroeger bij juf en ouders, tegenwoordig bij de baas. Door net wat eerder op kantoor te verschijnen dan je baas en, bij voorkeur ook, je collega’s. En door ’s avonds degene te zijn die de deur achter zich dichttrekt. Kinderachtig of niet, het gebeurt. En niet voor niets, wat er zijn bazen die daar maar wat gevoelig voor zijn. Een promotie is zo snel verdiend.

Voor veel Nederlanders is privacy een groot goed. Het gaat zelfs zo ver dat de toekomst van bepaalde innovaties in het gedrang komt of in ieder geval flinke vertraging oploopt als de privacy niet volledig gewaarborgd lijkt te zijn. Denk aan de invoering van de OV-chipkaart en het elektronisch patiëntendossier. Ook bij de invoering van Het Nieuwe Werken blijkt het een dusdanig legitiem argument te zijn om het onderwerp voorlopig van de agenda van de toch al sceptische werkgever te krijgen.

Met de recente plannen van Capgemini waarin werknemers zijn gevraagd een deel van hun salaris in te leveren is een hoop discussie losgebarsten. Over demotie en ouderen die de dupe zouden worden. Uit alle reacties blijkt tegelijkertijd dat de tijd lijkt aangebroken om het traditionele beloningssysteem te herzien. Door meer te richten op prestatie- en taakgericht werken en daar een beloningsstructuur aan te koppelen, in plaats van leeftijd of ervaring als uitgangspunt te blijven nemen.

Zelfstandige Zonder Personeel. Vaak wordt deze snelgroeiende werkvorm in verband gebracht met Het Nieuwe Werken. Maar wat is eigenlijk het verschil tussen een ZZP’er en een uitzendkracht? Immers, allebei werken ze op flexibele basis, waarbij de inzet meestal wordt gefactureerd op uurbasis. En waar is de vaste werknemer gebleven?

Iets nieuws of onbekends? Dat ‘motten’ we niet. Of in ieder geval in eerste instantie niet. Denk aan een ‘vreemde’ in een bestaande vriendengroep. Zo werkt dat ook vaak bij bedrijven, met soms desastreuze gevolgen. Neem boekhandelketen selexys. Veel te lang heeft die het online (ver)kopen genegeerd. Mensen zouden de moeite wel blijven nemen om naar de prachtige fysieke winkels te gaan. De afloop is bekend.